บทที่ 75 ตอนที่ 75

เกินสิบวันแล้วสินะที่หล่อนจากลุยเซียนามาอยู่ที่นี่ เมืองไทย... บ้านเกิดบรรพบุรุษของตัวเอง มือเล็กยกขึ้นเช็ดเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมาเต็มหน้าผาก แม้จะเหน็ดเหนื่อยกับการต้องตื่นตั้งแต่ตีสามตีสี่เพื่อมาทำกับข้าวเตรียมเอาไปขายในตลาด แต่หัวใจของหล่อนกลับมีความสุขมากกว่าการที่ต้องทนทุกข์ทรมานอย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ